۱۳۸۸ مهر ۸, چهارشنبه

7 مهر - گزارشي از ميدان رضايي ها

روزسه شنبه 7 مهر حدود ساعت 16 در میدان هفت تیر حضور داشتم جمعیت خیلی زیادی در میدان و خیابانهای اطراف(قائم مقام فراهانی و انتهای اتوبان مدرس و کریم خان زند و مفتح) حاضر بودند.می توان گفت تعداد نیروهای لباس شخصی و نیروی انتظامی با تعداد مردم برابری می کرد. تعداد زیادی اتوبوس پر از نیرو و اتوبوس برای دستگیری مردم نیز به محل اورده بودند. لباس شخصی ها هم با دوربین های حرفه ای از صورتهای مردم حاضر در تجمع فیلمبرداری می کردند.در ساعت 17 مامورین رژیم به یک پسر 12 ساله که خیلی هم نحیف بود حمله کرده و او رابه شدت مورد ضرب و شتم قرار دادند.به قدری این صحنه دلخراش بود که همه را به گریه آورده بود.یک زن شیردل (حدودا 35 ساله )به حمایت از پسر بلند شد و به جلو رفت و سعی داشت که پسر را از دست مامورین نجات دهد، مامورین به طرز وحشیانه ای به زن جوان حمله کردند و اسپری فلفل به صورت او زدند. با این کار ان پسر توانست از دست مزدوران وحشی فرار کند اما حال ان خانم جوان خیلی وخیم شده بود و صورتش را با دستهایش گرفته و بر روی زمین افتاده و از شدت درد به دور خودش می پیچید ماموران باز هم او را ول نمی کردند و دورش را گرفته بودند مردم به کمک او امدند وقتی آن خانم دستش را برداشت چشمها و صورتش به طرز دلخراشی ورم کرده و قرمز شده و تاول زده بود با ان حالش به سمت خیابان کریمخان فرار کرد و خود را دست مامورین نجات داد.
تا ساعت 18:00 ماموران نتوانسته بودند مردم را متفرق کنند و مردم می گفتند به هیچ وجه حاضر به ترک محل نیستیم. عده ای از زنان به دور هم جمع شده و در حال گفتگو بودند و می گفتند که اسم این جنبش ،"جنبش زنان" است ،چون گردانندکان اصلی این جنبش زنان هستند و زنان در این قیامهای اخیر بسیار شجاعتر از مردها در قیام حضور داشته و دارند.
عده ای از حاضرین خطاب به مزدوران می گفتند اگر ما از شکنجه و دستگیری و باتوم و ... می ترسیدیم تا به الان این جنبش تمام شده بود پس خجالت بکشید و وقت خود را برای مقابله با ما هدر ندهید.
در ساعاتی که من در محل بودم هیچ شعاری در محل سر داده نمی شد. جو سنگین بود و امکان عکس و فیلم گرفتن نبود.