۱۳۸۸ آبان ۱۹, سه‌شنبه

نامه يك هموطن از تفاوتهاي قيام 13آبان با 27 شهريور

کلا اینبار نیرو های انتظامی بیشتر حکم دیوار گوشتی را داشتن وحمله از طرف لباس شخصی ها بود  دفعه پیش بیشتر در خیابان انقلاب وخیابانهای منتهی به ان بود ولی اینبار در سطح شهر پراکنده بود  من فقط در خیابان ولیعصر وتخت طاوس بودم تا حوالی فروش گاه کورش ولی تا میدان ارزانتین وحسینه ارشاد بطور پراکنده بودن در گروه های کوچکتر اینبار خیلی شدید تر مردم را میزدن ولی مردم اصلا نمیترسیدن ومقابلشان تا جایی که میشد مقاومت میکردن   

دختر ها خیلی شجاعانه در جلوی صف بودن تعداد افراد مسن ومیان سال خیلی بیشتر بود و با تکنیک های حساب  شده مثلا وقتی حمله میشد فورا میرفتن در صف اتوبوس ومینشستن

مهم تر از همه شعار ها بود که دیگه مربوط به رای من را پس بده نبود من در جایی که بودم بیشتر مرگ بر دیکتاتور وخامنه ای بود وشعر احمدی خائن اواره گردی.

 روی تمام اتوبوس هایی که رد میشدن با مازیک کلفت وسبز شعار نوشته بودن در اتوبوسی که من سوار شدم برای برگشتن تماما پیر ها ومیان سال ها بودن وتمام مدت همگی شعار مرگ بر ديکتاتور میدادن راننده هم درب اتوبوس را باز گذاشته بود که مردم که میخواستن فرارکن بتونند راحت سوارشن یک شعار جالب هم در اول خیابان تخت طاوس که میدادن اوبا ما یا با اونا یا با ما.

وقتی لباس شخصی ها حمله میکردن بچه ها بجای فرار جلویشان میاستادن وفحش میدادن وقتی هم که کتک میزدن بقیه مردم هو میکردن یک بسیجی دیدم که سرش شکسته بود ومعلوم بود خوب کتک خورده

 بیشتر وجود دختر ها در صف جلو وپراکندگی جمعیت تظاهر کننده با دفعه قبل فرق داشت وکتک زدن وحشیانه لباس شخصی ها

بچه ها بخصوص دختر ها  جمعیت همین طور ایستا ده بودن وهر چه میگفتن متفرق شید محل نمیگذاشتن وقتی هم که دنبال بچه ها میکردن من خودم چند مورد را دیدم که بعد از دنبال کردنشون بر میگشتن فقط میخواستن دورشان کنن اگر قرار بود بگیرن باجمعیتی که من دیدم باید حداقل 1000 نفر را میگرفتن اما بیشتر میخواستن انها برن ومتفرق شن مردم هم با روحيه ایستاده بودن وشعار میدادن یک مورد برات بنویسم البته ببخشید بیتربیتی است

بهر حال من فکر میکنم که قضیه اینقدر ها هم بدون رهبری نیست چون اینبار خیلی هم شجاعانه تر بود وهم پراکندگی جمعیت ونوع شعار ها نمیتونه  خود به خودی باشه با اینکه میگن مردم خودشون هستن ولی به نظر حساب شده عمل میکنن وحتما یک تشکیلاتی از زیر رهبریشان میکنه

 

روی تمام صندلی اتوبوس هاشعار نوشته شده وشب ها هم روی دیوار ودر مغازه هاشعار مینویسن وبیشتر شعار ها هم مرگ ر خامنه ای ومرگ بر د یکتاتور است صبح پاک میکن وشب دوباره تکرار میشه

یکی تعریف میکرد که در مدرسه ابتدایی نزدیک خانه اش هر روز دعای صبح است وهمان مرگ ها ولی دیروز که بعد از دعاکه سالهاست خوانده میشه وقتی دعاخونه شروع میکنه به گفتن مرگ برامریکا ومرگ بر منافق واسرا ییل بچه مدرسه ای ها که همگی زیر 12 سال هستن شروع میکن

به شعار مرگ بردیکتاتور مدیر وناظم هول شده بودن وهر کاری میکردن بچه ها ساکت نمیشدن

خلاصه که این  ماجرا سر باز ایستادنش نیست